Haftada bir kitap bitirmezsem içim rahat etmiyor.Hepsi benim dünyam.Bebeklerim gibi... Her yazardan öğreneceğim bir şey her kitaptan çıkaracağım bir ders oluyor mutlaka.Yaşadığım benzer duygulara rastladığımda yalnız değilmişim hissi dünyadaki en güzel hislerden biri.
Sabahattin Ali'nin okumakta biraz geç kaldığım bir kitabı ''Kürk Mantolu Madonna'' içimizdeki yalnızlığa ve önyargılara ışık tutan bir kitap.Öz Türkçe'nin güzelliğyle yazılmış bir solukta okunan cinsten.Hiç bitmesin istedim bir an.
Bakın ne diyor Kürk Mantolu Madonna'da Sabahattin Ali :
Bir kitabı okurken geçen iki saatin ömrümün birçok senelerinden daha dolu,daha ehemmiyetli olduğunu fark edince,insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırım.Ben bu durumu ara ara değil neredeyse hergün yaşıyorum.Olur da bir gün kitap okumazsam o günü boşa ve anlamsız yaşanmış,istatistik olacak,geçmiş olmak için geçmiş bir gün olarak görüyorum.Bulduğum her fırsatı elime aldığım herhangi bir kitapla değerlendirmek zamanı anlamlandırmak benim için.Aksi, geçirdiğim günle birlikte varlığımı da değersiz kılıyor sanki.Öyle bir boşluk, eksiklik ...
Sizde okuduğunuz çok beğendiğiniz kitapları benimle paylaşırsanız sevinirim. Mutlu haftalar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder